ഞാനെന്നും സ്തുതിക്കും
എൻപരനെ തിരുമനുസുതനെ
ആനന്ദഗാനങ്ങൾ പാടിപ്പുകഴ്ത്തി
പാപത്തിൻശാപത്തിൽ നിന്നും എന്റെ
പ്രാണനെ കാത്തവനെന്നും
പാരിൽ തൻ അൻപിന്നു തുല്യമില്ലൊന്നും
നൽകിയവൻ രക്ഷാദാനം തന്നിൽ
കണ്ടുഞാൻ ദൈവികജ്ഞാനം
തൻ പദസേവയതെന്നഭിമാനം
തൻ തിരു സന്നിധൗ വീണേ എന്റെ
ഖിന്നത തീരൂ; നേരാണേ
തൻ മൊഴിയെൻ നെഞ്ചിൽ തൂകുന്ന തേനേ
ആയിരം നാവുകളാലും പതി
നായിരം വാക്കുകളാലും
ഹാ! ദിവ്യ സ്നേഹവമവർണ്ണ്യമാരാലും
നിത്യത തന്നിൽ ഞാനെത്തും തന്റെ
സ്തുത്യപദങ്ങൾ ഞാൻ മുത്തും
ഭക്തിയിലാനന്ദക്കണ്ണുനീർ വീഴ്ത്തും.
