യേശു മഹേശനെ ഞാൻ
ചിന്തിപ്പതെ ന്നുള്ളത്തിന്നാനന്ദമേ
ഈശനുടെ തിരു സന്നിധി ചേർന്നിനി
വിശ്രമം ചെയ്തു തന്റെ
തിരുമുഖം കാൺമതത്യാനന്ദമേ
വാനസൈന്യങ്ങളും മാനുഷജാലവും
ഊനമില്ലാതെ നിന്നെ
വർണ്ണിക്കുവാൻ സാദ്ധ്യമതാകയില്ല
മാനുഷരക്ഷകാ നിന്നുടെ നാമംപോൽ
വാനിലും ഭൂമിയിലും
ഇല്ലേയൊരു നാമം നിനപ്പതിന്നു
ഉള്ളം നുറുങ്ങിയോർക്കുള്ള പ്രത്യാശയും
നല്ല പ്രസാദവും നീ
സർവ്വേശ്വരാ സൗമ്യതയുള്ളവർക്കേ
എത്ര ദയാപരൻ വീഴുന്നവർക്കേശു
എത്ര നല്ല ഗുണവാൻ
തേടിടുന്ന മർത്യഗണങ്ങൾക്കു താൻ
കണ്ടിടും മാനവർക്കെന്തൊരാഹ്ളാദം നീ
ഉണ്ടോ നാവും പേനയും
വർണ്ണിക്കുവാൻ ആ നല്ല സന്ദർഭത്തെ
യേശുവിൻ സ്നേഹമതെന്തെന്നു ചൊല്ലുവാൻ
ആസ്വദിച്ചോർക്കല്ലാതെ
മറ്റാർക്കുമസാദ്ധമറിഞ്ഞിടുവാൻ.
