കാൽവറി ക്രൂശിൽ കാണുന്ന രൂപമേ!
കന്മഷക്കൂരിരുൾ നീക്കും പൊൻദീപമേ!
എന്തു കനിവോ! സ്വന്തനിണവും
ചിന്തി മഹാമൃതിയേന്തിയതാമി
എന്നുടെ സഖിയായി മരുവിടാ
നന്യരാൽ നിന്ദിതനായിത്തീരേണമോ?
ആരും തുണയില്ലാതെ വലയാതഗ-
തിയാമെന്നെ കരുതുക തന്നെ
നന്മ ചെയ്തു നടന്ന പാദങ്ങളിൽ
വൻ മുറിവേകിടുന്നാണികൾ മുനയാൽ
എൻനടപ്പു നന്നാകുവതിന്നായൊന്നു-
മില്ലേയന്യമാർഗ്ഗമിതെന്യേ!
ആണികൾ നിജപാണി യുഗങ്ങളെ
ശോണിതപൂരിതമാക്കി കാണുന്നിതാ!
എൻക്രിയകളിൻ വൻകലുഷത
നീക്കുകയാണിതു നോക്കിയ ഹേതു
മുൾമുടിയതുമൂലം മുറിഞ്ഞിതാ!
തൻമുഖത്തൂടൊഴുകുന്നു തങ്കനിണം
എൻനിനവിലെ തിന്മയഖിലം
ശിരസ്സിലേറ്റിടുവാൻ മനസ്സലിഞ്ഞോനേ
മാ മരക്കുരിശ്ശായി ബലിപീഠം
വാനവനീശ്വരനായി യാഗമൃഗം
മരത്തിൽ തൂങ്ങുവോൻ ശപിക്കപ്പെട്ടവൻ
ലിഖിതമിതീവിധമായി നിർവ്വാദം.
