സങ്കടത്തിൽ പരൻ കരങ്ങളാൽ താങ്ങിടുമേ
സംഭ്രമത്തിൽ തുണ നിന്നവൻ നടത്തിടുമേ
തിരുനിണം ചൊരിഞ്ഞു മരണത്തിൻ
കരങ്ങളിൽ നിന്നെന്നെ വീണ്ടെടുത്തു
പുതുജീവൻ തന്നു അനുഗ്രഹം പകർന്നു
സ്വർഗ്ഗത്തിലിരുത്തിയെന്നെ
തിരകളെൻ ജീവിതപ്പടകിൽ
വന്നടിച്ചാൽ പരിഭ്രമമില്ലെനിക്കു
അലകളിൻമീതെ നടന്നൊരു
നാഥൻ അഭയമായുണ്ടെനിക്കു
അവനെന്നെ ശോധന ചെയ്തിടു-
മെങ്കിലും പരിഭവമില്ലെനിക്കു
തിരുഹിതമെന്താണതുവിധമെന്നെ
നടത്തിയാൽ മതിയെന്നും
ഒടുവിലെൻ ഗുരുവിൻ അരികിൽ തൻ
മഹസ്സിൽ പുതുവുടൽ ധരിച്ചണയും
കൃപയുടെ നിത്യധനത്തിന്റെ വലിപ്പം
പൂർണ്ണമായ് ഞാനറിയും.
